Equilibrio e regulación nos ecosistemas
Os ecosistemas son comunidades mais ou menos estables nas que o número de seres que as compoñen se mantén constante. Existen factores bióticos e abióticos que limitan o crecemento das poboacións que o constitúen, esto denomínase autoregulación. Entre estes factores abióticos atópanse os recursos dispoñibles, nos bióticos as relacións entre os seres vivos
Perturbacións e estabilidade dos ecosistemas
Denomínase perturbación á alteración na estrutura e no funcionamento dos ecosistemas, os ecosistemas presentan tres formas de reaccionar a estas:
- Resistencia: É a capacidade do ecosistema de absorver o efecto dunha perturvación se que se produza ningunha modificación
- Resiliencia: A resiliencia é a capacdade de volver ao estado inicial despois dunha perturvación. a resiliencia dos ecosistemas depende: de que a riqueza de especies non se deteriore, a estructura física se conserve e de que as funcións derivadas de todo isto non se interrompan
- Transiliencia: É a capacidade de responder a disturbios crónicos de forma mantida sen que se requira un periodo de resiliencia ou de recuperación
Desestabilización dos ecosistemas
En numerosas ocasións as actividades humanas alteran o equilibrio natural e a autorregulación dos ecosistemas o que leva a pragas e enfermidades
As pragas: Unha praga é un aumento desmesurado na poboación dun organismo que se considera perxudicial por danar outras especies
Comentarios
Publicar un comentario